Πολιορκία της Πάτρας (1205)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πολιορκία της Πάτρας | |||
|---|---|---|---|
| Βυζαντινο-Λατινικοί Πόλεμοι | |||
| Χρονολογία | 4 - 7 Μαΐου 1205 | ||
| Τόπος | Πάτρα | ||
| Έκβαση | Νίκη των Φράγκων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
Η πολιορκία της Πάτρας το 1205 ήταν ένα πολεμικό γεγονός μετά την κατάλυση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τους Φράγκους σταυροφόρους. Για την πολιορκία και κατάληψη της πόλης της Πάτρας υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές από διαφορετικά χρονικά.
Η εξέλιξη της μάχης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά μία εκδοχή όταν η Κωνσταντινούπολη καταλήφθηκε από τους σταυροφόρους στην Μεθώνη βρισκόταν ο Γοδεφρείδος Βιλλαρδουίνος όπου κατευθυνόμενος στα Ιεροσόλυμα λόγω κακοκαιρίας είχε προσαράξει το πλοίο του και το επισκεύαζε. Εκεί μαθαίνει την κατάληψη της πόλης και πρώτη του σκέψη ήταν ξεκινήσει για την πόλη αλλά κάποιος Έλληνας πρόκριτος τον έπεισε να ξεκινήσει την κατάληψη εδαφών στην Πελοπόννησο, όπως κι έγινε. Ο Βιλλαρδουίνος άρχισε να καταλαμβάνει πόλεις και χωριά κατευθυνόμενος προς την Πάτρα.
Κατά το Ελληνικόν χρονικόν το γεγονός δεν ήταν τυχαίο αλλά ο Γοδεφρείδος Βιλλαρδουίνος ξεκίνησε με πλοία και στρατό για την κατάκτηση εδαφών στην Πελοπόννησο.
Τον Απρίλιο του 1205 στην πόλη της Πάτρας επικρατούσε ανησυχία μεγάλη, συνεχώς έρχονται ειδήσεις ότι πλησιάζουν ο Φράγκικος στρατός, γίνονταν συγκεντρώσεις από τον λαό στις αυλές των προυχόντων και ετοιμάζονταν για να προβάλλουν αντίσταση. Την 1η Μαΐου 1205 αποβιβάστηκαν φράγκικα στρατεύματα στην Αχαγιά κι έστησαν εκεί στρατόπεδο, κυρίως Γάλλοι από την Βουργουνδία. Στην Πάτρα ο λαός κλείστηκε στην πόλη και στο κάστρο περιμένοντας τους Φράγκους ενώ κατασκευάστηκαν κι χαρακώματα για ενίσχυση της άμυνας.
Στις 4 Μαΐου οι Φράγκοι φτάνουν έξω από τα τείχη της Πάτρας έχοντας μαζί τους πολιορκητικές μηχανές και καταπέλτες. Η πρώτη γραμμή άμυνας ήταν στον Άγιο Ανδρέα όπου είχαν κατασκευαστεί και χαρακώματα αλλά οι Φράγκοι έτρεψαν σε φυγή τους Έλληνες που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τους καταπέλτες και την ορμή των Φράγκων. Οι υποχωρούντες Έλληνες μπήκαν και κλείστηκαν στην πόλη όπου όμως μετά από λίγο η πόλη έπεσε με έφοδο των φράγκων και η άμυνα επικεντρώθηκε στο φρούριο της που πρόβαλε ακόμα αντίσταση μεγάλη. Οι πολιορκημένοι βλέποντας όμως τους καταπέλτες να γκρεμίζουν τα τείχη ζήτησαν ανακωχή όπως κι έγινε, έδωσαν το φρούριο στους Φράγκους κι επέστρεψαν στην πόλη κρατώντας τις περιουσίες τους. Ο Σταμπλίτης διόρθωσε τα τείχη από τις ζημιές που είχαν πάθει, άφησε φρουρά στην πόλη και έφυγε για την Κάτω Αχαία.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Στέφανου Θωμοπούλου, Ιστορία της Πόλεως Πατρών από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821, Τόμος Α΄, επιμέλεια Βασίλειου Λάζαρη, Αχαϊκές εκδόσεις, Πάτρα 1998, ISBN 960-7960-4
- Το Χρονικόν του Μωρέως
- Επι τα πρόσω , φύλο 16 Οκτωβρίου 1899, χρονογράφημα